Konuştuğumuz her kelime ya da cümle söz olarak bilinir.
Eğer sözler bir faydaya matuf ise kelam, sadece konuşmak için söylenmişse laf olarak değer bulur.
İnsanlar aralarındaki iletişimi söz ile kurarlar.
Yani insanlar konuşa konuşa anlaşırlar.
Bu nedenle özüne, sözüne dikkat etmelisin. Kuşun ağzından çıkana ötme, köpeği ağzından çıkana havlama, kurdun ağzından çıkana uluma, sığırın ağzından çıkana böğürme, eşeğin ağzından çıkana anırma, atın ağzından çıkana kişneme, insanın ağzından çıkana da söz denir.
Sözü söylemek kadar yerinde ve zamanında söylemek de bir o kadar önemlidir. Yerinde söylenen söz, zamanında içilen ilaç gibidir.
Söz ağızdan çıkıncaya kadar senin esirindir. Ağızdan çıktıktan sonra sen onun esiri olursun. Yunus Emre’nin de ifade ettiği gibi; Söz ola kese savası, söz ola kestire başı.
Barışın, huzurun, sükunun, başın selamete ermesinin insanın ağzından çıkan sözlerle bire bir alakası vardır. Hal böyle olunca sözlere, söylemlere dikkat edilmesi gerekir.
Söz altundur anı kalbine dercet, Teraziye koy ondan sonra sarfet. Konuşmadan önce iyi hesap etmek, düşünmek gerekir.
Yüce Allah, dinlemenin faziletini yaratılış mucizelerinde ne güzel göstermiş, insana iki kulak, bir ağız vermiş, iki dinle bir konuş anlamına gelen… Dinlemenin önüne bir engel koymadığı halde, dilin önüne düşünmeden konuşmamak için bir takım engeller koymuştur. Dili, dişleri, damakları, dudakları dilin önüne set olarak çekmiştir.
Sözlerimiz ok gibidir, ağızdan çıktıktan sonra bir daha geri dönmez. Ağzımızdan çıkana mahkum olmamak için dikkat etmek durumundayız. Dildir insanı abad eden, Dildir insanı berbad eden!
Söz insanın en temel iletişim aracıdır. Sözümüz özümüzdendir.
Kendini bilmek, tanımak isteyen önce kullandığı dile baksın.
Sözü, özüne “AYNA” dır insanın…
Söz biliyorsan konuş, ibret alsınlar, Bilmiyorsan sukut et, adam sansınlar.
Diyorlar ki “Dost acı söyler? Acıyı söyleyene dost denilmez ki!
Seni sevmeyen acı söyler. Dost, sana söylediği acı dahi olsa senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söyler
Tatlı söz dinletir, tatsız söz esnetir.
Tatlı sözün, güler yüzün açamayacağı kapı olmaz.
Onun için insan diline sahip olmalı ve sözünü iyice düşünüp öyle söylemeli. Hülasa kişinin özü sözüne, sözü özüne uymalıdır.
Söz insanın aynasıdır.
