Kalan 7 haftanın en kritik maçıydı Tuzla spor maçı. Oynanan son 4 maç var ki rakiplerimizle, iki beraberlik, iki yenilgi. Dört maçta beklenen 9 puan alınan 2 puan. Üstelik birde  son iki maçta görünen 4 kırmızı. Bizim için kötü ve beklenmedik bir tablo oluştu bir an. Taraftar şaşkın kızgın, başkan şaşkın ama kendinden emin, teknik heyet  desen; neyse bu konuya girmeyeyim.  Tuzla maçı öncesi psikolog tutuldu, terapi yapıldı, bu maçın önemi anlatıldı falan filan. Yani düşünce açısından topçuların gevşemesi ve rahatlanması sağlandı. Bence her hafta olması gereken bir şey bu.  Öyle bazı topçuların yaptığı gibi, evinde nargile vs. partileri düzenleyerek  kafa dinlenmez.
          20 kişilik kadro içinde bence en iyi on biri sahaya sürmüş Ertuğrul hoca. 4 – 1 -4 -1 sistemi ile sahaya çıkan kadroda, hoca bu sefer DjeDje’yi defansın önünde tek adam  ve ofansif yönünü gösterir biçimde oynamasına izin vermesi  ve buna Saviçeviç, Hamroun’nun da etkili oyunu, rakip sahada çok pozisyon bulmamıza neden oldu. Haftalardır yazıyorum, bu DjeDje denen topçunun ofansif yönünden  faydalanmamak  kayıp diye. Nihayet  sayın teknik ekip bu hafta bunu yaptı.  Tomane, yaklaşık 6 aydan sonra  sahalara dönmesiyle gol bölgesinde ki sorunların giderileceğini sanıyorum, yeter ki bu adamı topla buluşturalım.
           Kalan 6 hafta, rakiplere bakıyorum bir de rakiplerimizin maçlarına bakıyorum, ilk ikiden bu ligden çıkacağımız inancım bir kez daha arttı.