Samsun Haber | Samsun Son Dakika Haberleri | Samsunspor
2016-05-30 12:15:26

Blok Yalnızlığı

Kübra Esen

kubraesen@samsunhaber.com 30 Mayıs 2016, 12:15

"Bütün devrim düşleri, yeni hayat düşleri, dev blokları gördüğümde onların duvarlarına çarpıp, parçalanıp yok oluyorlar’’ demiş Zeki Demirkubuz 1994 yapımı ‘’C Blok’’ filminin basın bülteninde. Oturdum filmi yeniden izledim.

    Yalnızlığın; tercih edilmiş yalnızlık ve mecburi yalnızlık olarak iki şeklinin bulunduğunu düşünüyorum. Otobanlı yollar, arabalar, bloklu apartman siteleri; izole edilmiş bir insanı ortaya çıkarıyor. Ve bu artık tercih edilmiş yalnızlık olmaktan çıkarak, mecburi yalnızlığa sürüklüyor kişileri. Belki de Zeki Demirkubuz bu yüzden filmde başrollerini apartman dairelerine, yollara vermiş ve bunların içine filmin kahramanlarını ikinci planda nesneleşmiş bir şekilde yerleştirmiş.
Filmin adının ‘’C Blok’’ seçilmesindeki amaç; masum ve tarafsız bir harf olmayan ‘’C’’ harfinin aynı zamanda bloklara, bölüklere, apartmanlara ve hapishane koğuşlarına adını veren, hastanelerin, hapishanelerin, okulların  kısacası üzerimize kapanan tüm bu ideolojik aygıtların insanın üzerindeki egemenliğine gönderme yaparak; bunaltan, boğan  duygulara da eşlik eden bir harf oluşudur


    Peki, bazen gerçekten beton yığınlarının, arabaların, plazadaki ofislerin hayatımızdan rol çaldığını düşünmüyor musunuz?  Renkli hayatlardan ve hayallerden ziyade hep ‘’gri’’ değil mi yaşantılar? İdeallerinizi en son ne zaman gözden geçirdiniz? Ya da gerçekten ideali olan insanlar var mı bir yerlerde?  Hep insansız düşler kurmuyor muyuz? Ne zaman içinde maddiyet barındırmayan bir plan yaptınız? Hedeflerinize baktığınızda hep ‘daha iyi’ bir ev, araba, daha lüks bir yaşam mı var? Sohbetlerimiz hiç derinleşemeden bitiyor mu sizin de? Çünkü lüks için paraya ihtiyacı olan, para olmayınca borç yapanlardansınız sizde ve tek konuştuğunuz bankalar, ödemeler, faizler, krediler, borçlar…

    Ne zaman sohbet ediyorsunuz, hayatınızdaki insanları en son ne zaman hak ettiği değeri vererek gözlerinin içine bakarak dinleyebildiniz, sözünü kesmeden, başka bir şey düşünmeden? Bir şekilde yüksekliğin esiriyiz hepimiz. Yüksek binaların, blokların,,, Onlar yükseldikçe biz sıradanlaşıp değer kaybediyoruz, sıcaklıları unutup yalnızlaşıyoruz. Üstelik bunun için bir de çaba sarf ediyoruz. Ne zaman, nasıl kendimize geliriz ya da geride hala  bir ‘’kendimiz’’ kaldı mı bilmiyorum ama tüm blok yalnızlarına acil şifalar diliyorum…

                                                                                                                                                                                                                                                                                     Kübra ESEN
Sitemizden en iyi şekilde faydalanmanız için çerezler kullanılmaktadır.