Şiddet; hayatın her alanında karşılaşabildiğimiz, güç ve baskı uygulayarak insanların bedensel veya ruhsal açıdan zarar görmesine neden olan bireysel veya toplu hareketlerin tümüdür. Küresel bir sancıdır.
Her gün duyuyoruz sokak ortasında bıçaklanan, evinde çocuklarının gözü önünde bir kurşun ile hayatına son verilen ya da gözü dönmüş, insanlığını yitirmiş canavarlar tarafından yakılan kadınlar…
Sadece kadın değil, küçük masum çocukları dahi gözüne kestirip onlara türlü işkenceler yapan caniler… Nasıl anlatılır bilmiyorum; şiddet uygulayan merhametsizlere "insan" demek insana hakarettir.
Hayatımızın her alanında şiddete tanık oluyoruz. Eğitim ilk ailede başlar; toplum bilinçlenirse kaliteli ve ahlaklı bireyler yetişir.
Biz çocuklarımızı şiddetten uzak, merhametli yetiştirmeye çalışırken okula başladığında ve sokağa çıktığında gördüğü ve şahit olduğu davranışlar karşısında şaşırıyor; yeri geliyor dayak yiyor veya sözlü saldırıya uğruyor.
Sevgiyi, merhameti, empatiyi aşılamaya çalıştığımız çocuğumuz, sosyal çevrede gördükleri karşısında ikilem yaşıyor.
Her aile, eğer çocuğuna gerekli eğitimi vermezse; okulda, işte, sosyal hayatta şiddet devam eder.
Teknoloji çağındayız ve çocuklarımızın oynadıkları sanal oyunlarda şiddet var.
Çizgi filmler; şiddet içerikli, insan görümünden farklı karakterlerle çocuğun hayal dünyasını çirkinleştirmeye endeksli gibi… Artık çocuklar için öldürmek de, yakmak da, yıkmak da normalleşmiş gibi gözüküyor.
Her gün izlenen ve duyulan olumsuz haberler de şiddetin artmasına neden oluyor.
Eğitim ve kontrol şart!
Bizim bugün yetiştireceğimiz çocuklar geleceğe yön verecek. Çocuklarımızı merhametli, sevgi dolu ve başkalarının acısını yüreğinde hisseden bireyler olarak yetiştirmeliyiz.
Evlatlarımızı doğru yetiştirmek bizim elimizde. Şu an şiddet varsa, bu bizim suçumuz.
Bu çok hassas bir konu; kimsenin kimseye zarar verme hakkı yoktur: ne sözlü, ne fiziksel, ne de ekonomik.
Eğer insan empati kurar, merhamet duygusunu besler, bencilliği bırakırsa kimseye zarar veremez.
Daha güzel ve yaşanabilir bir gelecek için, şiddete dur diyebilmek için, her anne baba vazifesini yerine getirmeli, çocuklarına gereken eğitimi vermeli; sadece onların mutluluğunu değil, toplumun refahını da düşünmeli.
Ben değil, biz düsturu ile yetişen, güzel gören, güzel düşünen bir nesil yetiştirmek nasip olur inşallah.
