Şehir ve taraftar için çok önemi vardı Giresun maçının. Kesilen para cezaları, maça girememe cezaları, maç saati karakollarda imza atmak orada bekleme falan. Bu yüzdendir ki Giresun maçları taraftar için çok önemlidir. Covit19 salgını olmasaydı akın vardı Giresun’a, bazı yabancı topçuların uyumsuzluğuna sakatlığına ve formsuzluğuna rağmen. Bu yüzden birilerinin anlatması lazımdı topçulara, böyle maçların şehir ve taraftar için çok önemli olduğunu, bazı maçlarda armaya gönül veren bu taraftar için oynamalarını.
Milli maç arasında takımın daha iyi ve formda olacağını söyleyenlere inanarak maçı izlemeye başladık. Çok ilginçtir, ilk 45 de aklımda kalan hiçbir pozisyon yok. Orta alandaki topçuların uyumsuzlukları ve birbirlerine sırtlarını dönük oynamaları rakip alana girmemizi engelledi. Oysa ki bir ara bu alanda; Kubilay – Saviçeviç - Ferhat üçlüsü birbirlerine uyumu tutturmuşlardı.Biz ekranlarda bu uyumu görmüşken takım hocalarının bunu görmemesi ilginç.
İkinci yarıda, ağır olan bu sahada rakip kaleye isabetli şut atabilen Kubilay’ı sahada görürüz diye umut ettik ama maalesef 80 de girdi oyuna. Bu dakikaya kadar aklımda 51 deki Guıdo’nun sol ayağıyla yaptığı plasesi vardı ki, bu pozisyonda rakip kaleci Tolgahan’ı da alkışlamak lazım.
Ulusal tüm yorumcularının bu ligde ki favorisi Samsun spor iken, biz hala bu övgüleri hakkedecek güzel futbolu oynayamıyoruz. Bunun nedenini de yabancı topçuların kalitesine bağlıyorlar ama şahsen ben buna katılmıyorum. Bu topçuları gerçek mevkilerinde yeterli zamanı vermeden oynatan teknik ekibin, ikinci yarıda yabancı transfer listesi yapacaklarına, ellerinde ki bu yabancıları takıma kazandırmaları gerekiyor.
Yapılacak yeni yabancı transferlerinde de uyum sorunu falan gibi bahaneler yine ağızlarda olacak. Yine üzülen biz olacağız ve yeni milli araları bekleyeceğiz.