Türkistan’ın yiğit ve korkusuz kartalı: Osman Batur

Bir millet, kendi kahramanlarını tanımaz ve onları yüreklerin de taşıyamazsa, o millete başka Milletler, kendi kahramanlarının hayatlarını ezberlettirir ve yüreklerine yerleştirirler.

Asıl adı Osman İslamoğlu'dur. Kahramanlığına ve yiğitliğine hayran olan milletinin verdiği bir mükafattır "Batur" lakabı. 1899 da Sincan Uygur bölgesinin Altay ili Köktogay ilçesi Kürti köyünde dünyaya gelmiştir. Babası İslam Bey, annesi Gayşa Katun (hatun)dur. Kazakların Orta Yüz boyuna mensuptur. Ailesi çiftçilikle uğraşan Osman 10 yaşına kadar ailesine ait olan hayvanların çobanlığını yapmıştır. 12 yaşına geldiğinde ise iyi bir savaşçının bütün vasıflarını bünyesinde toplamış, yaşıtlarına göre daha gürbüz bir çocuktur.
 

Aral yaylasında Atlarını otlatırken 5 talancı atları çalmaya gelir, Osman bunları tek başına kovarak uzaklaştırır ve atlarını kurtarır. Buna benzer bir iki hadise daha olunca Osman'ın ünü Kazak Türklerinin büyük kahramanlarından Böke Batur'a kadar uzanır. Böke Batur, ondaki bu yeteneği görüp Osman'ı birliğine katar. Ona savaş inceliklerini, taktiklerini ve kurnazlıklarını öğretirken Ruslardan ve Çinlilerden alınacak intikam duygusunu da aşılamıştır. İki yıl sonra Böke Batur'un yanında tecrübe toplayan kahramanımız Böke Batur'un büyük bir yenilgi alması sonunda, Böke Batur Osman'a " Benim işim bitti, milletimizin sana çok ihtiyacı olacak, benden ayrıl." Demiştir. Bunun üzerine Osman Bey, köyüne dönerek, 40 yaşlarına kadar doğup yetiştiği bölgede çiftçilikle uğraşmıştır.
 

1940 yıllarında II. Dünya savaşının da etkileriyle Çin devletinin zulmü dayanılmaz ve tahammül edilmez hal almıştır. Türkler isyancı ve asi oldukları için tutuklanıyor, işkencelere maruz bırakılıyor, malları ve erzakları talan ediliyordu. Bu da yetmezmiş gibi Türklerin ellerinde ki silahları toplamaya başlamıştı Çinliler. Babası dahil Ailesinden bir çok kişi silahını teslim ettiler.
Osman Bey, silah teslim etmenin kabul edilecek yanının olmadığını ve silahını asla teslim etmeyeceğini açıklayarak "Bugün silahlarımızı alanlar yarın canlarımız alacaklar. Ben silahımı vermem gücü yeten gelir ve kendisi alır." diyerek tek başına dağa çıktı.
 

Yaşadığı bölgede, kahramanlığı, yiğitliği ve Ali cenaplığıyla büyük bir üne sahip olan Osman beyin bu hareketi kısa sürede taraftar toplamaya başlar ve çok kısa sürede sayıları 50.000 kişiye kadar çıkan bir ordunun sahibi olur. Türklerin direnişi son sürat devam eder. Bunun yanında farklı yerlerde farklı kahraman beylerde direnişe destek verip savaşmışlardır. Bunlardan bazıları. Musa Mergen Aktepe, Sulibay, Nogaybay, Karakul Zalin, Zelebay Telci, Halil Telci, Nurgoçay Batur, Süleyman Batur, Kaseyin Batır, Ahid Hacı, gibi yiğit ve kahramanlardır. Mücadele ve direniş devam ettikçe de Osman bey kahramanlıklarından dolayı BATUR ismini de alarak OSMAN BATUR olmuştur.

Osman Batur ve silah arkadaşlarının kesintisiz mücadelesi, 1941 yılı Ekim ayından 1943 Temmuzuna kadar Gerilla savaşı şeklinde sürmüş 22 Temmuz 1943 de Altaylar Çinlilerden tamamen temizlenmiş ve Altay Türkleri bağımsızlığını kazanmıştır.
 

Bulgun'da yapılan bir törenle Osman BATUR, Altay Kazak Türklerinin han'ı seçildi ve bir süre mücadelesine öyle devam eden kahramanımız, Altay Geçici Halk Cumhuriyetinin başkanlığına seçilerek getirildi.
1944 – 1945 yıllarında, Tanrı dağlarının kuzeyinde yaşayan Doğu Türkistan Kazak Türklerinin bölgelerini de Çinlilerin istilasından kurtardı. Bundan sonra Osman Batur 1945 Ekim ayından 1947 yılının Şubat ayına kadar üç vilayetten oluşan Doğu Türkistan Hükümetinin askeri ve mülki amiri olarak VALİ sıfatıyla görev yapmıştır. 1947 den 1949 a kadar Doğu Türkistan Cumhuriyeti koalisyon hükümetinin asli üyesi ünvanı ile mücadelesini fasılasız devam ettirdi.
 

1950 yılına gelindiğinde Çin Cumhuriyeti Devleti durumun vahametini ve aciliyetini anlayarak sahip olduğu ordunun bütününü ve istihbarat kuvvetlerinin de destekleriyle bölgeye yönlendirmiş ve kaybettiği yerleri yavaş - yavaş geriye almaya başlamıştır. Sayısal ve teknolojik üstünlüğü elinde bulunduran Çin ordusu, Osman Batur ve 50 bin civarında olan ordusuna üstünlükler kurmuş, bir yandan kaybettikleri yerleri geri alırken, bir yandan da Osman Batur ordusuna 40.000 üzerinde büyük kayıplar verdirmiştir.

Ordusu, büyük kayıplar vere - vere 4000 sayılarına kadar düşen Osman Batur'un son sığınma yeri Gez Kurt bölgesi oldu. Kara kış öylesine sert geçiyordu ki, hayvanlar ve insanlar donarak ölüyorlardı. Yem ve yiyecek bulmak amacı ile dağların eteklerine inmek zorunda kalınıyordu. İstihbarat teşkilatlarını bile o bölgelere sevk eden Çinliler iyice üstünlüğü ele almışlardı. 1950 ve 1951 yılları çok büyük kayıplar verilen kara yıl olmuştu. 1951 Şubatın da komünistler tekrar büyük bir baskın yaptılar. Kazakların büyük kısmı kurtuldu ama Osman Batur'un kızı, Azpay dahil 200 – 250 kişi esir düştü. Büyük bölümü kadın ve çocuklardan oluşan esirleri kurtarmak için bir geçitte 200 kişinin koruduğu esirleri götüren konvoya, 7 – 8 kişilik birliğiyle saldıran Osman Batur tek başına kalıncaya kadar mücadele etmiş ve kahramanca sabaha kadar savaşmış ancak, cephanesi bitince Kamambal dağında 18 Şubat 1951 tarihinde, sabahın ilk ışıkları ile birlikte esir düşmüştür.
 

BİZLER: DÜNYA TÜRKLÜĞÜNÜN BU YİĞİT VE KAHRAMAN OĞLUNU YÜREĞİMİZDE TAŞIMALIYIZ Kİ, GELECEK NESİLLERİMİZDE DE, KAHRAMANLAR ÇIKARA BİLELİM..
MEKANIN CENNET OLSUN BÜYÜK TÜRK OĞLU...