Samsun Haber - Samsun'da 2.5 yaşındayken geçirdiği çocuk felci yüzünden belden aşağısı felç olan 2 çocuk annesi Hayriye Hakyemezoğlu, karşılaştığı sıkıntılara rağmen hayata tutundu. Liseyi okuldaki fiziki engellerden dolayı okuyamayan Hayriye Hakyemezoğlu, okulu dışardan bitirerek 1990 yılında Ortopedik Engelliler Yaşam Derneği'ni kurdu. 1996 yılına kadar da başkanlığını yaptı. 1996'da Sakatlar Derneği Genel Merkezi'ne geçiş yaparak başkanlığa ve dernek işlerine 2008 yılına kadar ara veren Hayriye Hakyemezoğlu, 2014 yılında girdiği seçimlerden yeniden başkan seçildi.
Halen Türkiye Sakatlar Derneği Samsun Şube Başkanlığı görevini yürüten Hakyemezoğlu, dernek uğruna çocuklarıyla ilgilenemediğini söyleyerek, "Ben 2.5 yaşında çocuk felci geçirdim. Allah'ıma binlerce şükürler olsun ki yaşıyoruz ve sağız. Her ne kadar ayaklarımızın üstünde olamazsak da yürüyemesek de sağlığımız yerinde ve hayata devam ediyoruz. İki tane evladım 5 tanede torunum var. Benim hayatımda mübalağa etmiyorum engellilik bana hiç bir zaman engel koymadı. Sadece mimari engeller oldu. Ben engel yaşamadım. Dernek uğruna çocuklarım ihmal ettim. Onlara fazla sevgi gösteremedim. Dernek dernek diye diye bugüne geldik. 1995 yılında ilk başkan oldum. Kızım ve oğlum liseye gidiyordu. Dernekle fazla ilgilendiğim için çocuklarımla ilgilenemedim. Kızım okulu bırakıp evlendi. Oğlum da 'ablam evlendi' diye okulu bıraktı. Bu konuda halen vicdanım sızlar. Bu konuda çocuklarımla aramda o dönemin sevgisizliğinden dolayı zaman zaman sorunlar yaşarım. O dönemler başkanlığı bırakıp ara verdim. Şimdi 2014 yılından beri başkanlık yapıyorum" dedi.
Hiçbir kadının durumu ne olursa olsun kendini eve kapatmaması gerektiğini söyleyen Hayriye Hakyemezoğlu, şunları söyledi:
"Bayanlar hiç bir şey yapamaz diye bir şey yok. Yeter ki azim ve güç olsun. Yapmak istediklerini yapmak istesin. Bayanlara görev verilsin. Bayanların üstesinden gelemeyeceği hiç bir engel yoktur. Bayanlar hiç bir şeyden yılmasınlar. Evlere kendilerini saklamasınalar. Beylerinin ellerine bakmasınlar. Çünkü ben engelli olmama rağmen hiç bir zaman, engelimle yaşamayı öğrendiğimden dolayı, kendimi soyutlayıp eve kapatmadım. Kapatmayı da düşünmüyorum. Hayat yaşamaya değer."
