Sonumuzun ne olacağı belli, cebimizdeki para yavaş yavaş artık hiçbir şeye yetmeyecek duruma gelecek.
Her şeye her gün zam geliyor.
Zenginler daha zengin, yoksul daha da yoksullaşıyor.
Yakın zamanda fakirin ekmek parası bile zor olacak.
Bakalım nereye gidecek bu işin sonu!
Bu ülkede sanki isteyen istediğini yapıyor ve yanına kar kalıyor.
Ekmeği, suyu, unu, makarnası, margarini bilumum tüm gıda ürünleri %100 artarken Allah’ın kulu ne denetliyor, ne soruyor.
Ülkeyi uçuruma sürükleyen beton ekonomisinin baronları ve neferleri müsterih olunuz, çünkü her şeyi berbat ettiniz, Allah’ta sizi berbat etsin!
Ülkedeki ekonomik kriz her geçen gün daha da yukarıya tırmanıyor.
Krizin bütün yükü ise emeğiyle geçinenlerin omuzlarına yıkılıyor.
Zamlar öyle bir yağmur sağanağına dönüşüyor ki, tüketimin her alanını kapsayan zamlar altında, pestili çıkıyor insanın…
Fatura emeğiyle geçinenlere kesiliyor lakin, kriz yine düzelmiyor.
Mutfaklar yangın yerine döndü, fiyatlar aldı başını gitti.
Salgın döneminde birçok ürüne yüzde 50’nin üzerinde zam yapıldı.
Ve vatandaşlar dün aldığı ürünü ertesi gün aynı fiyata alamadıklarını ifade ediyor.
Sonumuz ne olacak böyle!’ diyerek kara kara düşünüyor.
Birçok insan aylardır geçinemiyorum diye figan ediyor.
Yapılan fahiş zamlar karşısında eridim, bittim diyor.
‘Sonumuz ne olacak böyle!’ diyerek çaresizce bekliyor.
Fakat, bu zamlara karşı bir mücadele verilmiyor.
Yetmiyor, enerji zamlarında da şampiyon bir ülke olma yolunda ilerleniyor.
Krizin faturası ise emeğiyle geçinenlere kesiliyor.
Ağlamayanın haline toplumun düştüğü hale üzülüyorum.
Hayat pahalı. Hayat çekilmez oldu.
Toplumun, insanların ağzının tadı tuzu kalmadı.
İdarecilerimiz umut verecek projeler, programlar yerine sabır tavsiye ediyorlar. Sabırla koruk birleşince helva olurmuş. Koruk kalmadı ki helva olsun. O dediğiniz bitti tükendi.
Bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete. Maliye Bakanımız “Yazı bekleyin, enflasyon düşecek” diye gayri ciddi müjdeler veriyor. Milletin canı burnunda, burnunu sıksanız canı çıkıp gidecek.
Ufukta hiç güzel şeyler görünmüyor.
Umut fakirin ekmeği, ban ban ye!
Eskilerin böyle bir deyimi vardı. Umut da kalmadı. Banacak ekmek de!
Allah sonumuzu hayır etsin.