Tam 50 yıldır bu şehir de yaşıyorum...
Dile kolay yarım asır...
Neler gördü neler yaşadı bu fakir...
Benim yaşadıklarımdan ziyade memleket meseleleri çok daha önemli...
Mutsuz şehir olduk...
Neden?
Niçin?
Niye?
En büyük sorun işsizlik...
Yatırım yok...
Gençler umutsuz...
Aileler endişeli...
Yeni nesil kaygılı...
Kimse kimseyi çekemiyor...
Taşın altına elini koyan yok...
Esnaf bitik...
Büyük tüccarlar batıyor...
Üniversiteli öylesine okuyor...
Samsun olmuş cadı kazanı...
'Yarın ne olacağız' diyen yığınla insan var vesselam...
Ne olacak gerçekten?
Nasıl düzelecek bu şehir?
Bir bilen varsa söylesin...
Ben bildiğimi söyleyeyim...
Büyük bir buluşma lazım...
Siyasetçisi, yöneticisi, iş insanları, gazeteciler, STK'lar topyekün bir seferberlik...
Önyargısız ve Samsun için...
Ne kaybederiz?
Bir masa etrafında buluşmak, konuşmak ve anlaşmak...
Geleceği kurgulamak...
Asiye nasıl kurtulur? diyebilmek…
Çok geç olmadan...
Daha da dibe vurmadan...
Egolarımızdan uzak...
Kişisel hesaplardan arınmış...
Memleket meselesi diyerek harekete geçmek...
Büyük bir sinerji yaratmak...
En önemlisi paylaşmak...
İşte o zaman büyük Samsun oluruz...
Unutmayın ki;
Memlekette hırsızlar çoğalırsa bir gün sizin kapınız da çalınır...
Uyuşturucu kullanan gençler çoğalırsa sizin çocuğunuz da tehlikededir...
İşsizlik sorunu çözülmezse intiharlar artarak sürer...
Gençler geleceğinden umudunu keserse sonunda aileler yanar…
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın zamanı değil...
Yılanın zehrinden hastayı kurtarma vaktidir...
Zor ama imkansız değil anlattıklarım...
Sevgiyle, saygıyla, cesaretle ve iyi niyetle işin üstüne gidilirse başarılır...
Örnekleri diğer şehirlerde çok...
Mesele taşın altına elini koymakta...
Hep birlikte el ele vererek...
Samsun için değmez mi?